Geld en goed

Wie in de afgelopen week ook maar één keer naar een journaal heeft gekeken, heeft het wel meegekregen: Boem! Daar ging weer een grote bank.
De oorzaken van de financiële crisis, en het verband met de veel grotere energie- en ecologie-crises, zijn complex en uitgebreid en ik zal er niet te veel op ingaan; dit blog richt zich immers op het opbouwen van je duurzame bestaan, vanaf de grond, en niet op de ijle hoogten van de internationale politiek en economie.
Zelf heb ik een spaarrekening bij de SNS-bank. Of liever gezegd, bij een van haar dochterondernemingen, de ASN. De ASN is een van de twee kleine, duurzame banken die Nederland rijk is. Hierbij moet worden aangetekend dat de ASN, sinds de fusie tussen Reaal en SNS in 1997, strikt genomen niet echt klein is. En ook niet echt duurzaam. Het is het duurzame frontje van de SNS, één van de minder duurzame grote banken.
De andere kleine duurzame bank, Triodos, is wél echt klein. Daar heb ik ook geld weggezet, maar dat levert helaas een fors lagere rente op.
Enkele jaren geleden vroeg ik bij de Triodos bank waarom hun rente zoveel lager was (een half procentpunt, wat op 2 procent nog best een hoop verschil maakt). Het antwoord was, voor een financiële leek als ik, verrassend: "SNS verkeert in zwaar weer, meneer, die moeten meer geld ophalen om aan de nieuwe regels te voldoen."
Het rentepercentage was dus niet alleen afhankelijk van de rendementen die de bank met mijn geld maakte, maar ook van de urgentie van de kapitaalbehoefte van de bank!
Het is een vreemde wereld.
Nu moet ik opeens denken aan een brief die ik afgelopen zomer ontving. De precieze strekking weet ik niet meer, maar het ging over mijn beleggingen in tropisch hardhout via de firma Goodwood. Die waren min of meer waardeloos geworden.
Gelukkig heb ik nooit belegd in Goodwood.
Wel heb ik een tijdlang gezocht naar een pensioenvoorziening en een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Moet je zelf regelen, als kleine zelfstandige. Ik wilde e.e.a. op zo duurzaam mogelijke wijze regelen en ging op zoek naar een 'groene' financieel adviseur. Die vond ik, maar de beste man had eigenlijk maar één product in de aanbieding en dat was: beleggen in Goodwood. Dat leverde goed geld op, er zaten zelfs garanties bij dus er kon niks misgaan, de rendementen waren hoog...
Gelukkig heb ik verstandige vrienden, die mij uitlegden (op de toon waarop je een driejarige toespreekt) dat garanties op hoge rendementen niet bestaan. Let op, zei mijn vriend: grote banken hebben grote en hoogopgeleide, gespecialiseerde afdelingen die de hele dag bezig zijn met het analyseren van risico's. Als die een belegging vinden waarmee je zonder risico een hoog rendement kunt halen, dan blijft die belegging niet lang beschikbaar voor de gewone consument.
Dus. Als jij, als consument, een hoog rendement kunt halen, dan weet je dat het risico groot is.
Kun je beter niet doen.
Ik ga er nog altijd van uit dat mijn adviseur goede bedoelingen had. Net als de firma Goodwood. Want er zíjn hardhoutplantages aangelegd, en herbossing ís ontzettend belangrijk.
Maar hoge rendementen halen op een duurzame manier, dat gáát gewoon niet.
Het meeste geld wordt verdiend met projecten als wapenhandel en illegale houtkap.
Het állermeeste geld wordt verdiend met drugs en mensenhandel.
Het minste wordt verdiend met leningen aan arme keuterboertjes, gecertificeerde bosbouw, biologische landbouw en noem het allemaal maar op.
Wie moreel wil handelen, moet zich verzoenen met lage verdiensten.

Geen enkele spaarrekening levert ook maar half zoveel op als mijn hypotheek me kost.
Drie keer raden wat ik met mijn spaargeld doe.